ការសិក្សា: ភាពតានតឹងមុនពេលសម្រាលកូនអាចផ្លាស់ប្តូរការផ្សារភ្ជាប់សម្ថភាពខួរក្បាលរបស់ទារក

55

 ភស្តុតាងថ្មីពីការស្កេនខួរក្បាលទារកបានបង្ហាញថាភាពតានតឹងរបស់ម្តាយអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះអាចផ្លាស់ប្តូរការផ្សារភ្ជាប់គ្នារវាងប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទនៅក្នុងខួរក្បាលនៃកូនដែលមិនទាន់កើតដែលអាចប៉ះពាល់ដល់មុខងារខួរក្បាលរបស់ទារក។

Moriah Thomason សាស្រ្តាចារ្យជំនួយនៃសាកលវិទ្យាល័យ Wayne State បានបង្ហាញការរកឃើញថ្មីនេះកាលពីថ្ងៃចន្ទនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំលើកទី 25 សម្រាប់សង្គមវិទ្យាសាស្ដ្រផ្នែកខួរក្បាល (Cognitive Neuroscience Society) នៅទីក្រុងបូស្តុន។

លោក Thomason បានពន្យល់ថាការស្រាវជ្រាវលើទារកទើបនឹងកើតនិងកុមារធំដើម្បីយល់ដឹងពីឥទ្ធិពលមុនពេលសម្រាលកូនត្រូវបានគេបំភាន់ដោយសារបរិស្ថានក្រោយពេលសម្រាលកូន។ ប៉ុន្ដែការរីកចម្រើនថ្មីៗក្នុងការថតរូបគភ៌អនុញ្ញាតឱ្យក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវយល់ដឹងអំពីពេលវេលាដ៏សំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលដែលមិនអាចធ្វើបានពីមុន។

ដោយប្រើ FMRI ឬមុខងារ MRI ពួកវាបានពិនិត្យមើលការតភ្ជាប់មុខងារនៅក្នុងគភ៌មនុស្សចំនួន 47 ដែលស្កេននៅចន្លោះសប្តាហ៍ទី 30 និងទី 37 នៃការវិវឌ្ឍន៍របស់គភ៌។ ការថតស្កេនខួរក្បាលក្នុងស្បូនកំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហាដោយសារតែទារករសើប។

ក្រុមរបស់លោក Thomason បានជ្រើសរើសម្តាយដែលចូលរួមពីធនធានទាបនិងភាពតានតឹងខ្ពស់នៅតាមទីប្រជុំជនដោយមានរបាយការណ៍ជាច្រើនពីកម្រិតខ្ពស់នៃជម្ងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ការអន្ទះសារ ការព្រួយបារម្ភនិងភាពតានតឹង។

ពួកគេរកឃើញថាអ្នកម្តាយទាំងឡាយបានរាយការណ៍ពីភាពតានតឹងខ្ពស់ មានគភ៌ជាមួយប្រសិទ្ធភាពដែលកាត់បន្ថយក្នុងលក្ខណដែលប្រព័ន្ធតួនាទីប្រសាទត្រូវបានរៀបចំ។

លោក Thomason បាននិយាយថា “ការរំភើបដ៏សំខាន់គឺជាអ្វីដែលបានបង្ហាញពីអ្វីដែលអភិវឌ្ឍផ្នត់គំនិត ក៏ប៉ុន្តែមិនត្រូវបានអង្កេតនៅក្នុងមនុស្សដែលភាពតានតឹងរបស់អ្នកម្តាយអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះដែលប៉ះពាល់កម្មសិទ្ធផ្សារភ្ជាប់នៃខួក្បាលកំពុងអភិវឌ្ឍរបស់កូនក្មេង”។

អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាសន្ទះខួរក្បាលដើតួនាទីសំខាន់នៅក្នុងផលប៉ះពាល់ដែលបានអង្កេត ដោយស្នើថាវាអាចងាយរងគ្រោះចំពោះផលប៉ះពាល់មុនពេលសម្រាលកូន ឬភាពតានតឹងជីវិត។

សន្ទះខួក្បាលមានដង់ស៊ីតេខ្ពស់ជាងគេនៃប្រព័ន្ធប្រសាទគ្លុយកូស ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការឆ្លើយតបភាពតានតឹងជាងកន្លែងផ្សេងៗក្នុងខួរក្បាល៕